آیا کودک یا نوجوان شما در این تابستان مضطرب است؟
علائم اضطراب در تابستان و چند راه برای مقابله با آن.
مژگان عطار-درمانگر کودک و نوجوان
حتی اگر تابستان با مفهوم بستنی، تفریح و لذت همراه باشد، بعضی از بچه ها با شروع تابستان درگیر اضطراب می شوند. درست است که تغییرات تابستان بنظر لذت بخش می آید اما در هر حال یک تغییر و انتقال است و این تغییر برای فرزندانتان می تواند طاقت فرسا باشد.
در طول تابستان، ممکن است زمان استراحت بدون ساختار بیشتری وجود داشته باشد که فرزندان ما نمی دانند چه کاری باید انجام دهند. این امر مخصوصاً زمانی صادق است که بچههای ما بعد از مدرسه و آخر هفتهها، در طول سال تحصیلی، برنامهای پر از فعالیت داشته باشند و زمان کمی برای مدیریت وقت و فعالیتهای آرام یا تنهایی داشته باشند. در طول این زمانهای بدون صفحه نمایش، کودکان مهارت های خود را مانند خلاقیت، طوفان فکری، حل مسئله و کشف چیزها را پیدا می کنند. بدون این زمان، بچههای ما برای برنامهریزی زمانشان به ما، والدینشان تکیه میکنند و اگر کاری نداشته باشند، واقعاً مضطرب میشوند. خبر خوب این است که هیچ کودکی هنوز از طریق کسالت آسیب ندیده است.
اضطراب در تابستان چگونه است؟
ما چه کار می کنیم؟
این اضطراب ممکن است شبیه کودکی باشد که نگران برنامه و کاری است که هر روز انجام خواهد داد. «باز بودن» برنامه روزانه، از آنجایی که از ثباتی که معمولاً کودکان و نوجوانان در طول سال تحصیلی دارند دور می شود، می تواند اضطراب آور باشد.
آنها ممکن است سوالاتی مانند سوالات زیر بپرسند:
“برنامه امروزمون چیه؟”
“امشب چیکار میکنیم؟”
“این آخر هفته چه کار می کنیم؟”
کودک شما ممکن است از نداشتن برنامه مشخص ناراحت باشد. یک راه حل بالقوه این است که به فرزندتان یک برنامه هفتگی یا ماهانه یا تقویم چاپی بدهید که شامل فعالیت ها، برنامه اردو، تعطیلات و گردهمایی های دوستان یا خانوادگی باشد تا فرزندتان بتواند حسی از شکل هفته داشته باشد. فرزند شما می تواند آنچه را که در حال وقوع است بنویسد تا بتواند مسئول برنامه و رویدادهای آینده خود باشد.
برای فرزندتان که باید بداند روزش چطور خواهد بود، یک برنامه بصری از رویدادهای روز ایجاد کنید، مانند یک برنامه روتین که شامل: بیدار شدن، صبحانه، شرکت در کلاس تابستانی و غیره است. . همچنین ممکن است ایجاد یک منوی شام برای هفته و مشارکت دادن فرزند یا فرزندان خود در برنامه ریزی، خرید غذا و آماده سازی برای ایجاد حس مشارکت در برنامه خانواده مفید باشد.
کجا داریم می رویم؟
تعطیلات همچنین منبعی از اضطراب برای کودکان و نوجوانان ما است، به خصوص زمانی که آنها نمی دانند خانواده در کجا اقامت دارند یا چه کاری انجام خواهند داد یا چه خواهند خورد. برای تعطیلات خانوادگی که یک مقصد جدید است، تاریخ، مکان و نام هتل را با فرزندتان به اشتراک بگذارید و او را تشویق کنید تا استراحتگاه یا هتل را جستجو کند و تصویری بصری از محیطی ایجاد کند که قرار است برود.
فرزند یا فرزندان خود را تشویق کنید تا برای فعالیتی برنامه ریزی کنند که خانواده بتواند با هم انجام دهد. به عنوان مثال، امتحان کردن یک خوراکی جدید در یک رستوران یا بستنی فروشی خاص، یافتن مکانی برای کرایه دوچرخه و بازی گروهی و…
من از سال تحصیلی جدید می ترسم
شهریور ماه به طور سنتی زمانی است که تبلیغات و نمایشهای بازرگانی بازگشت به مدرسه در فروشگاهها برجسته میشوند.حتی خود والدین که مدتهاست به مدرسه نمیروند ممکن است بگویند از اول مهر متنفرم!
برای بسیاری از کودکان، این می تواند به معنای اضطراب بازگشت به مدرسه باشد. چند موضوع نگران کننده عبارتند از:
معلم(های) جدید من چه کسانی خواهند بود؟
اگر معلمانم را دوست نداشته باشم چه؟
اگر معلمان من بدجنس باشند چه؟
آیا در کلاس(های) خود دوستانی خواهم داشت؟
آیا کلاس های من سخت خواهد بود؟
اگه نمرات بد بگیرم چی؟
چه ورزشی بازی کنم؟
اگر در ورزشم خوب عمل نکنم و تیمم از من ناراحت باشد چه؟
آیا می توانم به موقع از خواب بیدار شوم؟
آیا می توانم به موقع آماده شوم؟
اگر فرزند شما اضطراب قابل توجهی را تجربه می کند که بر توانایی لذت بردن از روز یا بقیه تابستان تأثیر می گذارد، توصیه می شود سعی کنید قبل از شروع رسمی کلاس ها کودک را با فضای مدرسه آشنا کنید. اگر ممکن است او را به مدرسه ببرید و جاهای مختلف را به او نشان دهید. اگر به هر دلیلی امکان ورود به درون مدرسه نیست در این مورد با همدیگر صحبت کنید. اگر کودک شما به مدرسه جدیدی می رود حداقل او را با فضای اطراف مدرسه آشنا کنید. در نهایت به هر نحوی که ممکن است احساس کنترل نسبت به موقعیت را به او برگردانید.
در همین حال
برای خانواده اوقات خوشی در کنار هم برنامه ریزی کنید و از تابستان لذت ببرید. با هم غذا درست کنید، زمانی را جدا از هم بگذرانید. مثلا به فرزندتان اجازه دهید یک شب در ماه پیش پدربزرگ و مادربزرگش بماند و یا با دوست نزدیکش در خانه آنها بمانند.
در مورد نگرانی های فرزندتان در حین بالا آمدن صحبت کنید و بپرسید: “به چه چیزی نیاز دارید که نگرانی های شما را کاهش دهد؟” و از این اطلاعات برای راهوری مراحل بعدی استفاده کنید.
اگر شدت اضطراب کودک به اندازه ای شد که در زندگی روزمره اش اختلال ایجاد کرد حتما از یک متخصص کمک بگیرید.
برچسب:استرس, اضطراب, روانشناسی کودک, مژگان عطار, نوجوان