آیا انتخاب رشته همان انتخاب علاقه است؟
در جامعه کنون و با توجه به آن که شغل و کار 3 چهارم وقت و زمان روزانه ما را به خود اختصاص می دهد، مهم است که به کارمان علاقه داشته باشیم تا بتوانیم این ساعت ها را نه تنها بدون سختی، بلکه با رغبت بگذرانیم و علاقه به تخصص وشغل خود باعث خلاقیت و پیشرفت روزانه نیز می شود.
اما در زمان انتخاب رشته در انتهای سال نهم، همچنان نمرات کسب شده، سطح بزرگی از امتیاز در هدایت تحصیلی را به عهده دارند و در حقیقت بعد از توجه به نمرات، نظر والدین و مشاور مدرسه و در انتها نظر دانش آموز مورد توجه قرار میگیرد.
با توجه به سیستم آموزشی کشور و با توجه به کمبود موقعیت برای شناخت خود و مشاغل در سن نوجوانی، با احتمال بالایی، نوجوان خود را هنوز ننمیشناید تاا بتواند انتخاب کند و انتخاب صورت گرفته توسط مشاور و والدین، در آینده برای وی مشکل ساز خواهد شد و در بهترین حالت فقط از ان شغل خوشش نمیاد و در بدترین حالت از آن رشته متنفر می شود و ترک تحصیل می کند.
افراد بسیاری در اطراف ما وجود دارند که بعد از اتمام رشته دانشگاهی و یا فنی و حرفه ای و با ورود به دنیای کار، متوجه می شوند که واقعیت شغلی ای که در ذهن داشته اند با تصور ذهنی آنها مغایرت دارد و با شخصیت آنها سازگار نیست و همین موجب می شود یا کار را با افسردگی و بی انگیزگی اادامه دهند که خود باعث افت کیفیت خروجی کار آنها می گردد، و یا ار آن کار انصراف میدهند تا به شغل مورد علاقه خود برسند که در این صورت نیز بهترین سال های عمر خود را از دست داده اند و مسیری بسیار سختتر برای رسیدن به علاقه خود در پیش دارند.
پس توصیه میکنم، اگر در سن انتخاب رشته مقطع نظری و یا دانشگاه هستید، برای شناخت خود سرمایه گذاری کنید. زیرا انتخاب شما در این مقطع، تمام آینده فردی و شغلی شما خواهد بود.
از متخصصین کمک بگیرید تا از ضرر جلوگیری کنید و آینده خود را با کیفیت بهتری بسازید.
نویسنده هانیه وزیرپناه
متخصص حوزه سلامت روان فردی و سازمانی